O E BUKUR FALEM
Një menatë u u zgjova,
o e bukur falem, të falem, të falem
Një menatë u u zgjova
e armikun te shpia pashë
O partixhan, qillëm me tij,
o e bukur falem, të falem, të falem,
o partixhan, qillëm me tij
se ndienj skurse jam e vdes.
E në u vdes si partixhan,
o e bukur falem, të falem, të falem,
e në u vdes si partixhan
ti mua ke të më varrëzosh
Ka më varrëzosh atje lart te mali,
o e bukur falem, të falem, të falem,
ka më varrëzosh atje lart te mali
nën një lule çë bën hje.
E gjithë gjindjat çë atje ka shkojën,
o e bukur falem, të falem, të falem,
e gjithë gjindjat çë atje ka shkojën
çë bukur lule ka më thenë.
E kjo isht lulja e partixhanit,
o e bukur falem, të falem, të falem,
e kjo isht lulja e partxhanit
çë la gjellën për lirinë.
(Gaetano Gerbino)
Nessun commento:
Posta un commento